بیماری دستگاه ادراری تحتانی گربه یا FLUTD یک بیماری شایع است که در گربه ها دیده می شود.بیماری دستگاه ادراری گربه می تواند بر مثانه (مانند سیستیت، التهاب مثانه) و مجرای ادرار( کانالی که ادرار را از مثانه به خارج می برد) تأثیر بگذارد.در برخی موارد، بیماری دستگاه ادراری گربه توسط کریستال ها یا سنگ هایی که در ادرار تشکیل می شوند ایجاد می شود.آنها مجرای ادرار را تحریک میکنند که میتواند به طور کامل جریان ادرار را مسدود کند.
علائم مشکلات ادراری گربه:
مشاهدات شما در مورد تغییرات در ظاهر یا رفتار گربه می تواند به دامپزشک شما در تشخیص دقیق بیماری دستگاه ادراری گربه کمک کند.به عنوان مثال، ادرار کردن می تواند برای گربه ای که بیماری دستگاه ادراری تحتانی دارد دردناک باشد.ادرار ممکن است خونی باشد، دارای رنگ مایل به قرمز یا بوی قوی شبیه آمونیاک باشد.
علائم این بیماری شامل:
- مراجعه مکرر به ظرف خاک
- درد و گریه هنگام ادرار
- ادرار خارج از ظرف خاک
- لیسیدن بیش از حد ناحیه تناسلی
- فشار آوردن به خود حین ادرار کردن
- بروز علائم اضطراب مانند قدم زدن یا پنهان شدن
اگر گربه شما هر یک از این رفتارها را نشان داد، فوراً به دامپزشک خود مراجعه کنید.گاهی اوقات، پلاگ ها یا کریستال های مخاطی می توانند مجرای ادراری را مسدود کند که ادرار کردن را برای گربه شما دشوار یا غیرممکن می سازد. اگر انسداد برطرف نشود می تواند منجر به استفراغ، از دست دادن اشتها، کم آبی بدن، بیحالی و حتی مرگ شود.
علت بیماری مجاری ادراری (یورینری):
- استرس
- عفونت باکتریایی یا ویروسی
- چاقی
- ناهنجاری های فیزیکی
- ژنتیک
جنسیت:
گربه‌های نر و ماده می‌توانند مشکلات ادراری گربه مانند سیستیت را تجربه کنند، اما از آنجایی که گربه‌های نر مجرای ادراری طولانی‌تر و باریک‌تری دارند، بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.
نژاد:
مشکلات ادراری در برخی از نژادها مانند پرشین ها شایع تر است، در حالی که در گربه های سیامی شیوع کمتری دارد.
سن:
گربه های جوان بین سنین 2 تا 6 سال بیشتر به اختلالات دستگاه ادراری تحتانی مبتلا می شوند، اما گربه ها در هر سنی مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
فعالیت بدنی:
به نظر می رسد گربه های داخل خانه بیشتر مستعد ابتلا به بیماری دستگاه ادراری گربه هستند زیرا ماندن در خانه، فعالیت‌های فیزیکی را کاهش می‌دهد، که به نوبه خود میزان آب مصرفی و تکرر ادرار کاهش پیدا میکند که باعث تشکیل کریستال‌ها در مجاری ادراری میشود.
رژیم غذایی:
زمانی تصور می شد که سطوح بالای خاکستر و منیزیم در رژیم غذایی باعث تشکیل کریستال می شود.تحقیقات جدیدتر نشان می دهد که pH و غلظت ادرار عوامل مهم تری در ایجاد FLUTD هستند.افزایش مصرف آب برای کمک به کاهش خطر ابتلا به FLUTD بسیار توصیه می شود.
تشخیص بیماری مجاری ادراری:
برای تعیین نوع و شدت اختلال ادراری گربه شما، دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل انجام می دهد که شامل لمس آرام شکم گربه برای تعیین پر یا خالی بودن مثانه است، که نشانه احتمالی مسدود شدن مجرای ادرار گربه است.دامپزشک شما همچنین آزمایشاتی مانند آزمایش ادرار را برای ارزیابی هرگونه کریستال، سلول های خونی و باکتری در ادرار، و همچنین pH و غلظت ادرار را تجویز میکند.اگر مشکوک به تشکیل سنگ باشد، سی تی اسکن به تعیین وجود سنگ کمک می کند.همه انواع سنگ های ادراری را نمی توان در اشعه ایکس مشاهده کرد، اما سنگ های استروویت قابل مشاهده هستند.
درمان بیماری:
اگر گربه شما انسدادی داشته باشد، دامپزشک باید فورا آن را بردارد. بیشتر موارد FLUTD ناشی از عفونت نیست، اما در صورت وجود عفونت، دامپزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند.اگر کریستال های استروویت در دستگاه ادراری گربه شما وجود دارد که مانع از جریان ادرار نمی شود، یک رژیم غذایی خاص می تواند به حل شدن و کاهش تشکیل کریستال کمک کند.رژیم‌هایی که به تولید ادرار کمی اسیدی کمک میکنند، تأثیر مثبتی بر کاهش کریستال استروویت و تشکیل سنگ دارند.اگر علائم بیش از 5 تا 7 روز از رژیم درمانی ادامه یافت، با دامپزشک خود مشورت کنید.
صرف نظر از نوع بیماری ادراری گربه که گربه شما تجربه می کند، افزایش مصرف آب برای افزایش حجم ادرار توصیه می شود. دامپزشک شما ممکن است رژیم غذایی خاصی را توصیه کند که باعث افزایش مصرف آب می شود.
مترجم و نویسنده : مژده رجب زاده
