طوطی ملنگو (Indian Ringneck Parakeet)
طوطی ملنگو با نام های پاراکیت طوق دار هندی (Indian Ringneck Parakeet)، طوطی حلقه گل رز (Rose-Ringed Parakeet) و نام علمی Psittacula krameri manillensis شناخته می شود. اندازه این گونه به 40 سانت می رسد و طول عمری بین 25 تا 30 سال دارد.
ملنگو پرنده ای بسیار زیبا و همچنین یک حیوان خانگی بسیار محبوب است. این طوطی یک پرنده بسیار اجتماعی است و می تواند همراه بسیار خوبی برای تمامی اعضای خانواده باشد. این گونه طوطی عاشق صحبت کردن است و در صورتی که دارای تمرین مناسب و منظم باشد می تواند به یک پرنده سخن گوی عالی تبدیل شود.
رنگ اصلی طوطی ملنگو، سبز به همراه پرهای قرمز بر روی دم و پرهای زرد در قسمت های زیر بال ها است. اما رنگ های متنوع دیگری همچون زرد روشن، سبز آبی، آلبینو، دارچینی و لوتینو نیز از رنگ های این گونه هستند. تشخیص جنسیت طوطی ملنگو از روی رنگ بدن و برخی نشانه ها تا حدودی قابل انجام است. جنس نر این پرنده دارای منقار قرمز تیره، خطوط سیاه بر روی صورت، و سه حلقه رنگی در دور گردن است. حلقه سیاه در حدود هجده ماهگی ظاهر شده و حلقه های آبی و صورتی تا سه سالگی ظاهر می شوند. جنس ماده فاقد خطوط روی صورت و دور گردن هستند. اگرچه حلقه سیاه دور گردن ممکن است به طور کمرنگ در جنس ماده نیز مشاهده گردد.
طوطی ملنگو یک گونه آسیایی است و بومی سیلان است. زیستگاه اصلی این پرنده در طبیعت، هند، پاکستان و همچنین نواحی غربی و جنوبی سودان و خاورمیانه است. طوطی ملنگو به طور معمول در دسته هایی با تعداد بالا پرنده زندگی می کند و عادت به زندگی گروهی دارد.
طوطی های ملنگو از دویست سال قبل از میلاد به عنوان پرنده زینتی در میان انسان ها نگهداری می شدند. رهبران مذهبی هند پس از این که به توانایی سخن گویی و تقلید گفتار انسان ها توسط این طوطی ها پی بردند، آن ها را موجوداتی مقدس نامیدند. از آن زمان طوطی ملنگو بسیار مورد توجه قرار گرفت و خانواده های سلطنتی ثروتمند هندی آن ها را در قفس های گران قیمت نگهداری کردند. در طول دهه 1920 میلادی پرورش این گونه طوطی رونق بسیاری گرفت و رنگ های مختلفی از آن به سراسر دنیا صادر گردید.
طوطی ملنگو بسیار باهوش است. به همین دلیل باید در تمرین او صبر و حوصله فراوانی به خرج داد. هوش بالای او موجب خستگی زود هنگام این طوطی در هنگام آموزش می شود. همچنین اگر احساس کند که مورد بی توجهی قرار گرفته است، رفتار های مخربی همچون جویدن اشیا و گاز گرفتن از خود نشان خواهد داد. طوطی ملنگو شهرت چندانی در خوش رفتار بودن ندارد و تربیت یک ملنگو مهربان، نیاز به تجربه و صبر و بردباری دارد. جنس ماده این پرنده رفتار ملایم تر و ارتباط بهتری نسبت به جنس نر، با صاحبین خود دارد. در صورتی که شاهد رفتار پرخاشگرانه از طوطی ملنگو خود شدید، سعی کنید که آن را نادیده بگیرید و با پاداش و تشویق این رفتار را تغییر دهید. سرزنش کردن رفتار ناپسند این طوطی موجب تقویت آن در این پرنده می شود.
ملنگو دارای صدایی بلند و البته ملایم است که شنیدن آن لبخند را بر لبان شما می آورد. جالب است بدانید که این طوطی غریزه ای بسیار قوی در تشخیص خطر و هشدار دادن دارد. طوطی های ملنگو به طور معمول از 8 ماهگی شروع به سخن گفتن و صحبت کردن می کنند و می توانند بیش از 200 کلمه را یاد بگیرند.
پاراکیت طوق دار هندی به طور کلی در برابر بیماری های پرندگان مقاوم است. اما مستعد بیماری های رایجی مانند پسیتاکوز، پلیوماویروس، آسپرژیلوزیس و تعدادی از عفونت های باکتریایی است. همچنین در صورتی که ملنگو مورد بی توجهی قرار گرفته و افسرده شود، ممکن است رفتار های خود تخریبی همچون کندن پر از خود نشان دهد.
خوراک طوطی ملنگو در طبیعت یک رژیم غذایی حاوی میوه ها، سبزیجات، آجیل، انواع توت ها و دانه ها است. آن ها همچنین از تغذیه شهد گل ها و خود گل ها نیز لذت می برند. با توجه به این موضوع، استفاده از یک رژیم غذایی شامل این موارد گزینه مناسبی برای تغذیه ملنگو های خانگی است. استفاده از غذاهای پلت شده آماده و همچنین استفاده از سبزیجات تازه در کنار آن، بهترین انتخاب غذایی است.
طوطی ملنگو نیاز به تخلیه انرژی به صورت روزانه دارد. بهتر است در محل نگهداری این پرنده، فضایی ایمن برای پرواز او فراهم شود و روزانه حداقل سه ساعت به او اجازه داده شود که خارج از قفس فعالیت داشته باشد. برای این منظور می توانید یک اتاق کوچک را در اختیار او قرار دهید. اما باید توجه داشته باشید که اشیا خطرناک و نوک تیز و آویزان از سقف در این اتاق وجود نداشته باشد. همواره اسباب بازی های جویدنی مخصوص پرندگان را در اختیار ملنگو قرار دهید تا احتمال جویده شدن اشیا منزل به حداقل برسد. همچنین قرار دادن یک وان حمام جهت شست و شوی روزانه، در محل نگهداری این طوطی کمک زیادی به افزایش شادابی پرنده خواهد کرد.
