اسب عرب (Arabian Horse)
اصالت اسب نژاد عرب به هزاران سال پیش باز می گردد. زیبایی چشم گیر و خلق و خوی خاص این اسب، این نژاد را به یک اسب محبوب تبدیل کرده است. اسب عرب به دلیل ویژگی های ظاهری منحصر به فرد همچون فرم سر خاص و چشمان بزرگ و برجسته بسیار شناخته شده است. اسب عرب از اجداد بسیاری از نژاد های اصیل امروزی به حساب می آید و این اسب بسیاری از ویژگی های خود را به آن ها بخشیده است. وزن اسب عرب بین 350 تا 450 کیلو و قد او 140 تا 165 سانتی متر خواهد بود. اسب نژاد عرب طول عمری ما بین 25 تا 30 سال دارد.
در حالی که ابتدا و آغاز پیدایش نژاد اسب عرب در میان شن های صحراهای باستانی پنهان شده است، اکثر کارشناسان معتقدند که منشا اولیه این نژاد در مجاورت شبه جزیره عربستان بوده است. تاریخ نویسان از وجود اسب نژاد عرب 3000 سال قبل از میلاد در قبایل بادیه نشین شبه جزیره عربستان پرده برداری کرده اند. شرایط سخت آب و هوایی این مناطق در طول زمان این اسب را به یک نژاد بسیار قوی تبدیل کرده است. در آن زمان از این اسب ها برای حمل و نقل، حمل بار و دیده بانی استفاده می شد. اسب نژاد عرب به قدری برای مردمان ارزشمند بوده است که در برخی مواقع برای محافظت از آن ها در برابر گرمای آفتاب، اسب های عرب را به داخل چادر های خویش می آوردند. با گذشت زمان در اثر جنگ ها و تجارت بین کشور ها، اسب های عرب به سراسر اروپا صادر گردیدند. جالب است بدانید که چنگیز خان مغول، ناپلئون بناپارت، جورج واشنگتن و اسکندر مقدونی از جمله شخصیت های برجسته تاریخی هستند که سوار بر اسب های نژاد عرب بوده اند. همچنین در احادیث مسلمانان آمده است که حضرت محمد به یاران خود فرموده بوده اند که با اسب های عرب خود با مهربانی و احترام رفتار کنید. اسب های نژاد عرب در سال 1700 میلادی وارد آمریکا شدند و در سال 1908 میلادی به عنوان یک نژاد اصیل به ثبت رسمی رسیدند.
اسب های عرب به دلیل استقامت بالای خود مورد توجه و پرورش داده می شوند. این ویژگی، اسب های عرب را در تمامی مسابقات ورزشی برجسته و برتر نموده است. اسب های عرب می توانند مسافت های طولانی و زمین های پر چالش را در گرمای شدید هوا پشت سر بگذارند. در مسابقات درساژ، اسب های عرب، حرکات نمایشی چشمگیری را ارائه داده و رقص فوق العاده ای از خود نشان می دهند. از اسب های عرب برای سوارکاری تفریحی و همچنین به عنوان اسب کار نیز استفاده می شود.
انجمن اسب عربی پوشش هایی به رنگ های گلی، خاکستری، سرخ تیره، شاه بلوطی و مشکی را به عنوان رنگ های استاندارد اسب عرب مورد تایید قرار می دهد. همچنین وجود نقش های سفید بر روی صورت و پاهای سفید مورد تایید این انجمن می باشد. جالب است بدانید که پوست اسب عرب تماما مشکی رنگ است (به جز قسمت های زیر پوشش مویی سفید بر روی پا ها). رنگدانه های سیاه بر روی پوست اسب عرب، از او در برابر آفتاب داغ صحرا محافظت می کند.
اسب های عرب در رژیم غذایی خود به کربوهیدرات ها، پروتئین ها، چربی ها، مواد معدنی، ویتامین ها و آب به صورت بالانس شده نیاز دارند. علف تازه، یونجه مرغوب، غلات و برخی میوه ها و سبزیجات می توانند یک رژیم غذایی مناسب را برای آن ها فراهم سازند. استفاده از مکمل های معدنی و ویتامین ها نیز به سلامت و شادابی اسب کمک فراوانی می کند. با توجه به پیشینه تاریخی این نژاد و رشد آن ها در شرایط سخت، اسب عرب به خوراک کمتری نسبت به سایر نژاد های هم اندازه خود نیاز دارد. با در نظر گرفتن موارد گفته شده، یک رژیم غذایی مناسب و به اندازه را جهت حفظ وزن ایده آل اسب عرب در نظر بگیرید.
اسب های نژاد عرب مستعد چند بیماری ژنتیکی هستند که درمان آن ها به شدت این بیماری ها بستگی دارد. بیماری های ژنتیکی که در این نژاد متداول هستند عبارتند از:
-
نقص ایمنی ترکیبی شدید: اختلالی که در آن کره اسب بدون سیستم ایمنی به دنیا می آید و عموما، به سرعت، در اثر گسترش عفونت تلف خواهد شد.
-
سندرم لوندر کره اسب: در این بیماری کره اسب دارای چندین اختلال عصبی است. این بیماری معمولا کشنده است.
-
آبیوتروفی مخچه: یک اختلال عصبی غالبا کشنده است. این بیماری در هماهنگی رفتار و تعادل کره اسب ها تاثیر می گذارد.
قطعا رسیدگی منظم به اسب ها از بروز صدمات شدید جلوگیری خواهد کرد. مسواک زدن دندان اسب ها چندین بار در هفته سلامت دندان ها را تضمین می کند وهمچنین کنترل روزانه سم ها و تمیز کردن آن ها از بروز عفونت جلوگیری خواهد کرد.
اسب های عرب در تاریخ نقش برجسته ای را ایفا کرده اند. از اسب های عرب مشهور می توان به مارنگو (کره اسب مورد علاقه ناپلئون بناپارت)، اسکورونک (از اجداد اسب های عرب آمریکای شمالی)، بوسفالوس (اسب اسکندر مقدونی) و مگنولیا (اسب جورج واشنگتن) اشاره نمود.
اسب های نژاد عرب، اسب های دوست داشتنی، وفادار و مسئولیت پذیر هستند. اما تربیت و آموزش آن ها نیاز به یک مربی با تجربه دارد. نژاد عرب بیشتر از سایر نژاد های اسب با انسان ها اخت می شود و از زندگی در میان انسان ها لذت می برد.
