زبان بدن سگ خود را مانند یک حرفه ای بشناسید
آشنایی با زبان بدن سگ ها، کلید درک رفتار آن ها است. با توجه به این که سگ ها جاندارانی غیر کلامی هستند، زبان بدن، عملکرد حرف زدن را برای آن ها انجام می دهد. صداسازی، بعد از زبان بدن، در جایگاه دوم برای برقراری ارتباط سگ ها با دیگران قرار می گیرد. برای مثال صاف و بلند ایستادن سگ ها می تواند نشانه اعتماد به نفس باشد و یا خم کردن سر سگ رو به پایین می تواند نشاندهنده استرس و اضطراب باشد.
با آموختن زبان بدن سگ ها، می توانید نگرش آن ها را ارزیابی نموده و حرکت بعدی آن ها را پیشبینی کنید. آموزش زبان بدن سگ ها شامل آشنایی و درک برخی از مفاهیم اولیه است. پس از سپری کردن این مرحله، مشاهده رفتار سگ ها، بهترین راه برای پیشرفت در یادگیری زبان آن ها است. اگر اندکی با مفاهیم اولیه زبان بدن سگ ها آشنایی داشته باشید و رفتار دو سگ در کنار یکدیگر را مشاهده نمایید، خواهید دید که زبان بدن آن ها مانند یک مکالمه بین این دو سگ است.
آشنایی با زبان بدن سگ ها و یادگیری آن به شما کمک خواهد کرد که ارتباط بهتری با سگ خود برقرار کنید. سگ ها بدون صدا می توانند به سرپرست خود بگویند که خطری آن ها را تهدید می کند. با شناخت زبان بدن سگ ها می توانید بازی سگ خود با سایر سگ ها را مدیریت کرده، تشخیص دهید چه زمان بازی آن ها ممکن است به نزاع و درگیری تبدیل شود و از بروز آن جلوگیری کنید. آشنایی با زبان بدن سگ همچنین می تواند به آموزش سگ و شناسایی مشکلات رفتاری رایج در سگ ها کمک کند.
در این مقاله حالت های مختلف و متداول بدن سگ ها که هر کدام نشان دهنده منظوری خاص از جانب سگ ها است، معرفی شده اند.
اعتماد به نفس (Confident)
یک سگ دارای اعتماد به نفس، صاف و کشیده با سری رو به بالا، گوش های رو به بالا و چشمان درخشان خواهد بود. در این حالت ممکن است دهان مقداری باز باشد. دم ممکن است به آرامی تاب بخورد، به صورت حلقه در آید و یا به آرامی آویزان شود. در این حالت، سگ رفتاری دوستانه داشته و نسبت به محیط اطراف خود، احساس خوبی دارد.
خوشحال (Happy)
یک سگ شاد معمولا علائمی مشابه با علائم رفتاری یک سگ با اعتماد به نفس را نشان خواهد داد. علاوه بر این دم ممکن است تکان بخورد و سگ به آرامی نفس نفس بزند. سگ شاد، از سگ دارای اعتماد به نفس، دوستانه تر و راضی تر به نظر می رسد و هیچ نشانه ای از اضطراب نخواهد داشت. یک سگ شاد ممکن است صدایی خفیف زوزه مانند نیز از خود در آورد.
بازیگوش (Playful)
یک سگ بازیگوش که از شما مطالبه بازی دارد، گوش هایی رو به بالا داشته، چشم هایش براق است و دم او معمولا به سرعت تکان می خورد. در این حالت ممکن است که سگ بپرد یا با خوشحالی بدود.
این زبان بدن سگ یک ویژگی و حالت خاص داشته که به آن کمان بازی می گویند. کمان بازی به معنی حالتی از بدن سگ است که در آن دست های سگ کشیده و به سمت جلو، سر مستقیم و رو به جلو و باسن رو به بالا و در حال تکان خوردن خواهد بود.
هیجان زده (Excited)
یک سگ هیجان زده، زبان بدن شاد و بازیگوش را به نمایش می گذارد. در این حالت، سگ می پرد، می دود، نفس نفس می زند و حتی ناله می کند. چشم ها گرد شده هستند و زبان ممکن است آویزان باشد. میزان هیجان بالا در برخی از سگ ها موجب بیش فعال شدن سگ می گردد. در این حالت ممکن است سگ روی افراد پریده و یا با صدای بلند واق بزند.
هیجان به صوت مداوم و یا به میزان زیاد، چیز خوبی نیست. سگ های بسیار هیجان زده ممکن است بیش از حد خسته شده و یا بیش از حد تحریک شوند که این موضوع می تواند موجب استرس و اضطراب گردد. برای جلوگیری از این موضوع، سعی کنید که یک سگ هیجان زده را با آموزش صحیح به سمت جویدن یک اسباب بازی و یا دویدن در فضایی باز کنترل شده، هدایت نموده و او را آرام نمایید. همچنین در این شرایط از ایجاد محدودیت های فیزیکی و یا کشیدن قلاده سگ خودداری نمایید. چرا که این رفتار می تواند موجب تحریک بیش از حد سگ شود.
مضطرب (Anxious)
سگ مضطرب، اغلب سر خود را پایین گرفته، گوش ها را به سمت عقب نگه می دارد و گردن خود را می کشد. در حالت اضطراب، ممکن است به نظر برسد که سگ به پیشانی خود چین انداخته و ابروی خود را خم کرده است. سگ مضطرب در حالت تنش دار و با دم جمع شده می ایستد. خمیازه کشیدن، لیسیدن لب ها و نشان دادن سفیدی چشم (چشم نهنگ) از دیگر علائم این حالت هستند.
یک سگ مضطرب ممکن است بیش از حد به محرک ها واکنش نشان داده و پرخاشگر شود. در این حالت، در صورتی که سگ مضطرب با شما آشنا بوده و یا شما سرپرست او هستید، باید سعی کنید توجه او را به چیز های خوشایند جلب کرده و از تحریک او خودداری نمایید.
ترسیده (Fearful)
سگی که ترسیده باشد، علائمی شبیه به سگ مضطرب را با شدت بیشتر از خود نشان خواهد داد. گوش های صاف و رو به عقب، چشمان باریک و روی گردان، دم قرار گرفته بین پاها و بدنی لرزان از علائم این حالت در سگ ها است. یک سگ ترسیده حتی ممکن است ادرار یا مدفوع کند. یک سگ ترسیده اغلب ناله و غر غر می کند. همچنین ممکن است برای دفاع از خود، دندان نشان دهد. سگ ترسیده ممکن است در صورت مشاهده تهدید، به سرعت رفتاری پرخاشگرانه از خود نشان دهد.
اگر سرپرست سگ هستید، در چنین شرایطی آرامش خود را حفظ کرده و سگ خود را از آن مکان دور نمایید. اما اگر با سگی ترسیده مواجه شده اید، سعی نکنید که او را آرام نمایید، بلکه آرامش خود را حفظ کرده و از آن مکان دور شوید.
تهاجمی (Aggressive)
علائم بدن یک سگ تهاجمی یا پرخاشگر، در ابتدا با علائم یک سگ مضطرب یا ترسیده آغاز می شود و در صورتی که اضطراب و ترس ادامه یابد، ممکن است سگ وارد فاز تهاجمی شود. یک سگ تهاجمی، دست ها و پاهای خود را به گونه ای بر روی زمین محکم می کند که در حالت آماده باش برای حمله و پریدن قرار بگیرد.گوش های چسبیده به عقب، سر رو به جلو، چشمان تنگ شده و دم صاف و رو به بالا از مشخصات این حالت هستند. در حالت تهاجمی ممکن است که سگ دندان های خود را نشان داده و به صورت تهدید آمیز غر غر کرده یا واق بزند.
در صورتی که سرپرست سگ هستید و سگ شما چنین رفتاری را از خود بروز می دهد، از یک مربی سگ بخواهید تا جهت اصلاح رفتار سگ به شما کمک کند.
اگر با سگی با رفتار تهاجمی مواجه شده اید، با حفظ خونسردی و عدم نشان دادن ترس، سعی کنید که به آهستگی از آن محیط دور شوید. توجه داشته باشید که در این شرایط به هیچ عنوان حرکتی ناگهانی از خود نشان نداده و یا شروع به دویدن نکنید.
مطیع و مسلط (Submissive and Dominant)
در تصویر زیر دو سگ در حال بازی با یکدیگر هستند. سگی که به پشت دراز کشیده است یک سگ مطیع و سگی که بر روی دیگری ایستاده است یک سگ مسلط است. درک این نکته مهم است که تسلط یک رفتار نیست بلکه یک پویایی در رابطه بین دو سگ است.
معمولا سگ هایی که در گروه قرار می گیرند، شخصیت خود را نمایان خواهند کرد که دارای شخصیتی مطیع یا شخصیتی مسلط هستند. سگی که رفتار مطیعانه از خود نشان می دهد، این پیام را به سگ های دیگر منتقل می کند که برای آن ها تهدید نبوده و ضرری برای آن ها ایجاد نخواهد کرد. رفتار مطیعانه یک انتخاب است و نه کاری که سگ مجبور به انجام آن شده باشد. سگی که دارای شخصیت مطیع باشد، در کنار سایر سگ ها سر خود را پایین گرفته و چشم هایش را بر می گرداند. دم پایین و در حالت خنثی قرار می گیرد. ممکن است به پشت بغلتد تا شکم او نمایان شود. همچنین ممکن است سگ یا شخصی که مطیع او شده است را لیس بزند. گاهی اوقات زمین را بو کرده و یا توجه خود را منحرف می کند تا نشان دهد که نمی خواهد مشکلی ایجاد کند. یک سگ مطیع به طور معمول تهدید کننده نخواهد بود.
برخی از رفتار های یک سگ مطیع می تواند تا حدودی مشابه با رفتار یک سگ مضطرب باشد. برای تشخیص این دو حالت باید وضعیت کلی را بررسی نمایید تا متوجه شوید که سگ شما در چه حالتی قرار گرفته است.
