انگل تریکوموناس در پرندگان (Trichomoniasis In Birds)
تریکومونیازیس یک بیماری عفونی در پرندگان زینتی است که توسط یک انگل تک سلولی به نام تریکوموناس ایجاد می شود. این بیماری اغلب کبوتر ها را درگیر می کند. به همین علت با نام خوره کبوتر نیز شناخته می شود. با این وجود پرندگان دیگری همچون فنچ ها نیز به این انگل مبتلا می گردند.
در ایالت ویسکانسین آمریکا این بیماری را به عنوان عامل مرگ میر گونه ای از کبوترها، فنچ های بنفش، فنچ های خانگی و گونه ای از شاهین ها معرفی کرده اند.
راه های انتقال بیماری تریکومونیازیس در پرندگان
این انگل معمولا در قسمت فوقانی دستگاه گوارش کبوتر یافت می شود که می تواند در طی فرآیند تغذیه، به جوجه ها نیز منتقل گردد. خوراک و آب پرنده و همچنین منطقه حمام پرنده ممکن است در اثر حضور پرنده مبتلا به این انگل، آلوده شوند. همچنین شاهین های بزرگ نیز با شکار کبوتر ها و پرندگان کوچک آلوده به این بیماری، به انگل تریکوموناس مبتلا می شوند.
علائم بیماری تریکومونیازیس در پرندگان
حضور انگل تریکوموناس در بدن پرندگان باعث بروز علائمی به شرح زیر می گردد.
-
ظاهر آشفته و ضعیف
-
التهاب در پوشش داخلی و دهان پرنده
-
وجود زخم و انسداد در داخل دهان
-
نامنظم بودن تنفس پرنده
درمان و مدیریت بیماری تریکومونیازیس در پرندگان
همه پرندگانی که به این انگل دچار شده اند، لزوما بیمار نمی شوند. زمانی که انگل ها در بدن پرنده گسترش پیدا می کنند، موجب اختلال در خورد و خوراک و همچنین تنفس پرنده می گردند. مرگ و میر ناشی از این بیماری بیشتر در اثر گشنگی و یا خفگی پرنده اتفاق می افتد. در صورت مشاهده این بیماری در پرندگان آزاد و پرندگان وحشی، لازم است تا زمان خروج پرندگان بیمار و یا یک هفته پس از عدم مشاهده پرنده بیمار در محیط، تمام ظروف آب و دانه از محیط جمع آوری شوند تا بیماری به پرندگان دیگر منتقل نشده و کنترل گردد.
انگل تریکومونیازیس پرندگان به انسان مبتلا نمی شود. اما لازم است که در صورت مواجه شدن با این بیماری، اقدامات احتیاطی انجام گیرد.
