بیماری سگ, بیماری های حیوانات, سگ, مقالات

بیماری دیسپلازی هیپ در سگ ها

بیماری دیسپلازی هیپ در سگ ها (Hip Dysplasia in Dogs)

دیسپلازی هیپ یک مشکل ارتوپدی نسبتا رایج در سگ ها است که بر عملکرد مفصل ران تاثیر می گذارد. علت بروز این بیماری رشد و توسعه غیر طبیعی مفصل است که می تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود، اما اغلب یک بیماری ژنتیکی است. این بیماری می تواند برای کلیه نژاد های سگ اتفاق بیفتد، اما در خصوص سگ های نژاد بزرگ بیشتر مشاهده می شود.

لنگیدن و درد از شایع ترین علائم این بیماری است که عموما از دوران تولگی سگ مشاهده خواهد شد. خوشبختانه چندین گزینه درمانی برای بهبود کیفیت زندگی سگ های مبتلا به بیماری دیسپلازی هیپ وجود دارد.

دیسپلازی هیپ چیست؟

مفصل ران در سگ ها شامل دو قسمت سر استخوان ران و حفره گرد در استخوان های لگن است که در حالت طبیعی، قسمت اول داخل قسمت دوم قرار گرفته و به کمک غضروف و مایع مفصلی به خوبی حرکت می کند. زمانی که سگ مبتلا به بیماری دیسپلازی هیپ باشد، مفصل ران به خوبی رشد نکرده و سر استخوان ران به درستی داخل حفره گرد قرار نمی گیرد. در این حالت حرکت دادن پا موجب اصطکاک بیش از حد در مفصل شده و این قسمت به تدریج تغییر شکل می دهد. با گذشت زمان غضروف در مفصل فرسوده می شود. آسیب در مفصل، دامنه حرکت سگ را محدود می کند و به تدریج حرکت دادن پا بدون تحمل درد برای سگ دشوار تر می شود.

علائم بیماری دیسپلازی هیپ در سگ ها

این بیماری دارای علائم مختلفی است که معمولا از تولگی ظاهر می شوند. اما در برخی از سگ ها که به صورت خفیف این بیماری را با خود حمل می کنند، علائم ممکن است تا سن دو سالگی نیز بروز پیدا نکند. علائم بیماری دیسپلازی هیپ به طور کلی به شرح زیر است.

  • لنگیدن سگ

  • درد در قسمت لگن

  • نحوه راه رفتن غیر عادی

  • مشکل در زمان از جا بلند شدن و یا پریدن

  • انداختن وزن روی دست ها

  • عدم تحمل و همراهی در فعالیت های بدنی و ورزشی

  • از دست دادن عضلات در اندام های عقب

علائم این بیماری به تدریج ظاهر می شوند و وابسته به شدت بیماری متفاوت هستند. اولین نشانه های این بیماری ضعف پا ها به همراه درد است که با مشاهده بی میلی سگ برای بلند شدن یا پریدن قابل تشخیص است. در این شرایط سگ تمایلی به راه رفتن نداشته و در زمان راه رفتن وزن خود را بر روی دست ها می اندازد.

دلایل بروز بیماری دیسپلازی هیپ

عوامل مختلفی ممکن است در بروز این بیماری نقش داشته باشند. اما علت اصلی این بیماری مشکلات ژنتیکی است که برخی از نژاد های سگ آن را از اجداد خود به ارث می برند. از دیگر عوامل بروز این بیماری، رشد سریع توله سگ است که در اثر تغذیه نامناسب و بیش از حد و یا استفاده از مکمل های غیر استاندارد برای سن توله سگ ایجاد می شود.

اگرچه چاقی و اضافه وزن از دلایل ایجاد بیماری دیسپلازی هیپ نمی باشد، اما می تواند علائم بیماری را به شکل قابل توجهی افزایش دهد. در صورتی که سگ شما مستعد بیماری دیسپلازی مفصل ران است، باید رژیم غذایی و فعالیت های بدنی او به گونه ای انتخاب شود که همواره وزن ایده آل حفظ شود.

برخی از نژاد های سگ به صورت ژنتیکی مستعد بیماری دیسپلازی مفصل ران هستند که عموما در دسته سگ های نژاد بزرگ قرار می گیرند. برخی از نژاد های سگ مستعد بیماری دیسپلازی هیپ به شرح زیر است.

تشخیص بیماری دیسپلازی هیپ در سگ ها

مراجعه به پزشک در خصوص این بیماری معمولا زمانی اتفاق می افتد که سگ شما در زمان راه رفتن دچار لنگیدن می شود. پزشک ابتدا با لمس مفاصل و مشاهده راه رفتن سگ، معاینه را شروع می کند. سپس برای بررسی دقیق تر انجام رادیوگرافی از قسمت لگن، پشت پاها و احتمالا ستون فقرات را توصیه می کند. با توجه به دردی که در ناحیه آسیب دیده برای سگ ها ایجاد شده است، برای انجام رادیوگرافی، معمولا از آرام بخش و یا داروهای بی هوشی استفاده می شود. یک دامپزشک متخصص می تواند با لمس مفاصل و بررسی عکس رادیوگرافی وجود و شدت این بیماری را تشخیص دهد.

درمان بیماری دیسپلازی هیپ

توصیه های درمانی برای بیماری دیسپلازی مفصل ران با توجه به شدت بیماری متفاوت است. در مواردی که بیماری به صورت خفیف باشد، مصرف دارو و انجام برخی از ملاحضات برای جلوگیری از پیشرفت بیماری تجویز می گردد. اما در صورتی که بیماری در مرحله متوسط تا شدید باشد، انجام جراحی الزامی خواهد بود. همچنین با توجه به نوع و شدت بیماری، نوع جراحی نیز متفاوت خواهد بود.

دیسپلازی هیپ هیچ گونه درمان قطعی و کاملی ندارد. مصرف دارو ها از پیشروی بیماری جلوگیری می کند و جراحی نیز به سگ شما کمک می کند تا بتواند بدون درد راه برود و به زندگی خود ادامه دهد. معمولا پس از انجام جراحی، انجام جلسات فیزیوتراپی به بهبود شرایط راه رفتن سگ کمک فراوانی خواهد کرد.

پیشگیری از بیماری دیسپلازی هیپ

با توجه به این که دیسپلازی هیپ یک بیماری ارثی بوده و تحت تاثیر رشد سگ بروز پیدا می کند، ممکن است نتوانید از بروز آن در سگ خود جلوگیری نمایید. با این حال پس از مشاهده اولین علائم از این بیماری، با مراجعه به دامپزشک می توانید از شدت گرفتن بیماری جلوگیری کنید.

نویسنده و مترجم: سعید عالی پور
بازگشت به لیست

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *