سگ شارپی

سگ نژاد شارپی (Shar-Pei Dog Breed)

شارپی یک نژاد سگ باستانی، منحصر به فرد و بسیار نادر است که در کشور چین پرورش یافته است. پوست چروکیده، زبان آبی رنگ و پوشش مویی زبر از مشخصات ظاهری این نژاد سگ هستند که موجب تمایز چشمگیر او با سایر نژادها می شوند. یک شارپی بالغ بین 20 تا 28 کیلوگرم وزن خواهد داشت و اندازه آن حداکثر به 46 سانتی متر خواهد رسید. سگ نژاد شارپی طول عمری بین 8 تا 12 سال خواهد داشت.

شارپی یک نژاد سگ باهوش، مستقل و گوشه گیر است. شارپی در هنگام مواجه شدن با افراد غریبه محتاط عمل می کند. نگهداری از این نژاد سگ نیاز به مراقبت های بهداشتی زیادی دارد. همچنین سگ شارپی مستعد ابتلا به برخی از بیماری ها و مشکلات سلامتی است. با تمامی این ویژگی ها می توان نتیجه گرفت که شاید سگ نژاد شارپی برای افراد کم تجربه گزینه چندان مناسبی نباشد.

تاریخچه و خاستگاه سگ شارپی

سگ شارپی یک نژاد باستانی است و برخی از مجسمه های قدیمی نشان دهنده حضور این سگ در سلسله هانگ چین در حدود 2000 سال پیش می باشند. به احتمال بسیار زیادی این سگ ها در ابتدا به خاطر مهارت در شکار و قدرت مبارزه پرورش داده شده اند. نام این سگ از دو واژه شار (Shar) و پی (Pei) به زبان کانتونی (بخشی از زبان چینی) و به معنی پوست شنی گرفته شده است.

جمعیت سگ های نژاد شارپی در طول انقلاب کمونیستی چین در اواسط قرن بیستم بسیار کاهش پیدا کرد تا جایی که این نژاد تقریبا منقرض شده بود. در سال 1970 میلادی طی درخواست یک شهروند چینی از علاقمندان به نژادهای سگ در آمریکا، چند عدد سگ شارپی منتخب به آمریکا فرستاده شدند و پرورش این نژاد مجدد آغاز گردید. اما با توجه به تبلیغات گسترده و تقاضای زیاد، پرورش نا آگاهانه نژاد شارپی گسترش پیدا کرد و متاسفانه این نژاد دچار آسیب گردید. در نهایت این نژاد در اواخر دهه 1980 میلادی توسط AKC به رسمیت شناخته شد.

نگهداری از سگ شارپی

برای نگهداری از یک سگ شارپی باید نیازهای اولیه او را بشناسید. نظافت، ورزش و آموزش، سه رکن مهم در حفظ سلامت سگ و ایجاد ارتباطی مثبت و رضایت بخش با او خواهد بود.

فعالیت روزانه سگ شارپی

شارپی سگ پر جنب و جوشی نیست. پیاده روی روزانه به مدت یک ساعت و تغذیه مناسب می تواند این نژاد سگ را به یک نژاد مناسب برای زندگی در محیط آپارتمانی تبدیل نماید. سگ شارپی نژادی حساس نسبت به دمای بالای هوا بوده و مستعد گرمازدگی خواهد بود. بنابراین اگر در منطقه ای با آب و هوای گرم زندگی می کنید، پیاده روی سگ خود در خارج از منزل را به ساعت پایانی روز موکول نمایید.

نظافت سگ شارپی

شارپی سگی ذاتا تمیز است و می توان گفت که از آب بیزار است. بنابراین به ندرت پیش خواهد آمد که یک سگ شارپی را در حال بازی کردن در یک گودال آب گل آلود ببینید.

پوشش مویی سگ شارپی نیاز به رسیدگی زیادی ندارد. بنابراین شانه زدن هفتگی با استفاده از شانه مخصوص سگ برای برداشتن موهای جدا شده کفایت خواهد کرد. بافت پوست سگ شارپی به گونه ای است که باید میان چین و چروک ها به خوبی تمیز شوند. اگر سگ خود را به حمام می برید حتما باید میان چروک ها را به خوبی خشک کنید تا عفونت پوستی ایجاد نشود.

گوش‌های بسیار کوچک آن ها نیز می‌توانند مستعد ابتلا به عفونت باشند. بنابراین لازم است که گوش های سگ شارپی با استفاده از دستمال مخصوص گوش پت به صورت منظم تمیز گردند.

آموزش سگ شارپی

شارپی سگی سرسخت و لجباز است. بنابراین برای آموزش صحیح او نیاز به صبر و تعهد خواهید داشت. یک سگ شارپی باید از ابتدا آموزش های اجتماعی شدن را دریافت کند. آن ها اغلب نسبت به سگ های دیگر و افراد غریبه محتاط هستند. سگ های شارپی دارای غریزه شکار بالایی هستند و باید از ابتدا برای کنترل این غریزه اقدام شود. همچنین توصیه می شود که حیوان خانگی دیگری در کنار این نژاد سگ نگهداری نشود.

آموزش را با استفاده از تشویقی های مخصوص سگ و روش های تقویت مثبت جلو ببرید. تلاش برای مجبور کردن یک شارپی به اطاعت معمولاً نتیجه خوبی نخواهد داشت.

بیماری ها و مشکلات سلامتی سگ شارپی

سگ شارپی مستعد ابتلا به بیماری های مختلفی است. این ضعف در نژاد شارپی به دلیل پرورش بیش از حد و غیر مسئولانه این نژاد در دهه 1980 بروز پیدا کرده است. در زیر به برخی از شایع ترین مشکلات سلامتی سگ شارپی اشاره شده است.

• مشکلات پوستی (Skin Problems): مشکلاتی مانند پیودرما می تواند در اثر وجود چین های بیش از حد پوستی این نژاد رخ دهد.

• مشکلات گوش (Ear Problems): کانال باریک گوش این نژاد سگ می تواند دلیلی بر ایجاد عفونت های قارچی و باکتریایی در این ناحیه باشد.

• مشکلات چشمی (Eye Problems): چرخش پلک به داخل، گلوکم و چشم گیلاسی از این دسته بیماری ها هستند.

• در رفتگی کشکک زانو (Luxating Patella): در این بیماری در اثر خارج شدن زانوی سگ از شیارهای خود، سگ دچار مشکل در راه رفتن خواهد شد.

• دیسپلازی مفصل ران (Hip Dysplasia): تخریب مفصل ران باعث ایجاد اختلال در راه رفتن سگ و بروز درد در این ناحیه می گردد.

• کم کاری تیروئید (Hypothyroidism): یک بیماری شایع در سگ‌ها است و زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید سگ شما به اندازه کافی هورمون تیروئید تولید نمی‌کند.

• تب شارپی (Shar-Pei Fever): این بیماری مختص نژاد شارپی است و باعث ایجاد تب بالا، بی حالی، استفراغ و اسهال می شود.

• نفخ و پیچ خوردگی معده (Gastric Torsion/Bloat): یک بیماری خطرناک در برخی از سگ ها با جثه بزرگ است که در صورت بروز، نیاز به فوریت های پزشکی خواهد داشت.

تغذیه سگ شارپی

یک رژیم غذایی بر پایه غذای خشک سگ با کیفیت و غذای تر به صورت روزانه و مکمل یکدیگر، بهترین نوع تغذیه برای سگ شما خواهد بود.

با توجه به این که سگ های شارپی مستعد ابتلا به بیماری های پوستی می باشند، بهتر است که بعد از صرف غذا دهان آن ها با دستمال مرطوب به خوبی تمیز شود.

بیماری نفخ و پیچ خوردگی معده در سگ های شارپی شایع است. از این جهت توصیه می شود که برای سرو غذای این نژاد سگ، از ظرف آرام خور استفاده نمایید.

نویسنده و مترجم: سعید عالی پور