اسب نژاد تنسی واکینگ (Tennessee Walking Horse)
اسب های نژاد تنسی دارای سواری یک نواخت و سبک راه رفتن خاصی هستند که این ویژگی آن ها را متمایز کرده است. اسب تنسی با شخصیت مطیع و آرام یک نژاد مناسب هم برای افراد مبتدی و هم برای افراد حرفه ای است. وزن این اسب ها 400 تا 545 کیلوگرم و قد آن ها 150 تا 172 سانتی متر است. طول عمر اسب تنسی در حدود 30 سال است.
این نژاد در اواخر قرن نوزدهم میلادی در منطقه بلوگرس تنسی منشا پیدا کرد. کشاورزان این منطقه به دنبال اسبی بودند که علاوه بر توانایی کار در مزرعه به راحتی بتواند زین و سوار را بر روی خود حفظ کند. برای ایجاد این ویژگی ها نژاد های تروبرد، پیسر کانادایی، سادلبرد، مورگان، نژاد استاندارد آمریکایی و ناراگانست پیسر به صورت گزینشی با یکدیگر آمیخته شدند و نهایتا اسب تنسی با رگه های خونی از تمامی این نژاد ها شکل گرفت. در سال 1935 میلادی اسب نژاد واکینگ تنسی به صورت رسمی به ثبت رسید و در سال 2000 میلادی این نژاد به عنوان اسب رسمی ایالت تنسی شناخته شد.
اسب نژاد تنسی در رنگ های مختلفی وجود دارد. اما متداول ترین رنگ های این نژاد مایل به قرمز، شاه بلوطی، مشکی، سفید، خاکستری و پالومینو است. همچنین وجود علائم مختلف و طرح های متفاوت در خصوص این نژاد قابل قبول و مورد پذیرش انجمن اسب تنسی است.
اسب نژاد تنسی مستعد برخی از مشکلات سلامتی همچون فلج دوره ای هایپرکالمیک (انقباض غیر قابل کنترل عضلانی)، میوپاتی ذخیره سازی پلی ساکارید و هایپرترمی بدخیم (فعالیت متابولیک غیر طبیعی که موجب افزایش دمای بدن، ضربان قلب، تنفس و غیره می شود) هستند.
اسب های نژاد تنسی به دلیل راه رفتن یکنواخت بسیار مورد توجه قرار گرفته اند. این اسب ها برای سوارکاری و حمل و نقل افرادی که دارای مشکلات کمر هستند بسیار گزینه مناسبی هستند. جالب است بدانید که این اسب ها قادر هستند نحوه راه رفتن های متفاوت را نیز بیاموزند. اسب های نژاد تنسی همچنین اسب های مناسبی برای مسابقات نمایشی هستند. یک اسب نژاد تنسی که به خوبی آموزش دیده باشد می تواند سواری، رقابت و حتی آموزش سواری به کودکان را بیاموزد و برای موارد مختلف مورد استفاده قرار بگیرد. با توجه به نحوه راه رفتن متفاوت این اسب، سواری و کنترل آن نیز مقداری متفاوت است. به همین دلیل به افرادی مبتدی توصیه می شود که ابتدا آموزش سواری با این نژاد را فرا بگیرند.
